കൃഷ്ണാ എന്നെ അറിയുന്നോ നീ
എന്ത് ഞാന് ചെയ്വൂ കണ്ണാ
നിന് തിരുവടി മാത്രമെന് ശരണം
പൊറുക്കണം നീ എന് പാപങ്ങള്
ക്ഷമിക്കുക നീ ഈ ദാസിയോടു
മനസ്സിന്റെ തേരില് ഞാന് തീര്പ്പൂ
ഒരു മനിമണ്ടപം നിനക്കായ്
സേവിപ്പൂ ഞാന് എന് കണ്ണനെ
എന്നുടെ നീരദ വര്ണ്ണനെ
നവനീത ചോരനാം കണ്ണനെ
നിന്നുടെ പോന്നോട കുഴലില്
നിന്നുയരുന്നു പൊന് മണിനാദം
നിന്നുടെ പാല് പുഞ്ചിരിയില്
അലിയുന്നു എന് ആത്മ ദുഖം
മനസ്സിന് ഇരുള് നീങ്ങിടുന്നു
നിന് മണി ദീപ പ്രഭയാലെ
വിളങ്ങുന്നു നിന് മുഖം ദീപ-
സ്തംഭത്തിന് സാത്വിക പ്രഭയാല്
നമിക്കുന്നു നിന്നെ ഞാന് കൃഷ്ണാ
നിന് പാദ പങ്കജം ശരണം
കാക്കണേ നീ ഞങ്ങളെ
മണി വര്ണ മോക്ഷവിധായകാ
